Het verhaal van...Harrie

Harrie is deelnemer van het Taalhuis in Baarle-Nassau en werkt graag met zijn handen. Lezen en schrijven vond hij lastig, dus kwam hij voor hulp naar het Taalhuis. Lees zijn verhaal en wat het (Digi-)Taalhuis voor mensen kan betekenen.

Het verhaal van...Harrie
Harrie zit op zijn praatstoel. Praten is ook geen probleem, dat doet hij graag. Harrie heeft wel, net als 1 op de 6 Nederlanders, moeite met lezen en schrijven. Mooi dat hij daarom de stap heeft gemaakt om de lessen ‘Brede Vaardigheden’ van ROC Tilburg te volgen. Elke donderdag is hij van 13.00 tot 16.00 uur aanwezig bij de les in het Cultuurcentrum in Baarle-Nassau.

Met mijn handen werken

Harrie had fijne ouders maar als hij thuiskwam met oefeningen voor lezen en schrijven dan hielpen ze wel eens mee maar niet zo veel. Harrie: “School ging goed maar steeds met de hakken over de sloot. Ik mocht veel met mijn handen werken. Maar als ik moest lezen en schrijven dan was het wel lastig. Ik had er ook geen geduld voor.”

Naam van de disco

Zijn vrienden merkten niet dat hij minder goed kon lezen en schrijven. “Wanneer ik iets niet snapte vroeg ik het met een omweg en dan zeiden ze wat er stond en dan hoefde ik het niet te lezen. Als ik ‘s avonds op stap ging dan was de naam van de disco wel eens moeilijk en dan vroeg ik “hoe heet die disco ook alweer” en dan wist ik het weer. Ik kon goed ouwehoeren en zo kwam ik er ook wel.”

Vertellen wat je bedoelt

In de loop van zijn leven merkt Harrie steeds vaker hoe belangrijk het is om te kunnen lezen en schrijven. “Soms kom je niet uit je woorden, sommige woorden ken ik helemaal niet. Ik denk dat als ik goed kan lezen en schrijven, ik ook beter kan vertellen wat ik bedoel.” Dankbaar is Harrie dat zijn leidinggevende het bespreekbaar heeft gemaakt en er ook actie op heeft uitgezet. Harrie: “Ik loop er niet mee te koop maar mijn leidinggevende had me door. Ze vroeg, zit je ergens mee? Toen heb ik verteld dat ik moeite heb met lezen en schrijven. Ze zei dat ze daar wel iets mee kon en kwam bij het Taalhuis uit. Nu kan ik via het Amphia Ziekenhuis, mijn werkgever, gewoon gaan leren. 

Steeds beter

Weer terug naar de schoolbanken is best een beetje spannend voor Harrie. “Ik kan nu al beter lezen en schrijven. Soms schrijf ik iets op en dan weet ik niet precies hoe het moet en dan schrijf ik het zoals je het zegt maar dat is vaak niet goed. Dus dat blijft moeilijk, al gaat het steeds beter. Ik ben blij dat ik deze stap heb gemaakt”

Fijn om naar de les te gaan

Het levert Harrie al veel op dat hij leert lezen en schrijven. Harrie: “Ik merk dat ik zelf erg druk ben in mijn hoofd. Ik denk dat je rustiger wordt als je meer dingen weet. Het geeft rust. Iedere dag komt het terug dat ik minder goed kan lezen en schrijven. Vroeger was dat niet. Maar nu hik ik er elke dag tegen aan. Ik denk dat het ook daardoor komt dat ik veel stress heb. Daarom is het fijn dat ik nu naar les ga, dan kan ik dit gaan veranderen.”

Ervoor durven uitkomen

Harrie: “Als ik erop terugkijk zou ik al eerder naar school zijn gegaan. Ik denk dat er heel veel mensen zijn die er moeite mee hebben maar die er niet voor uitkomen. Ik hoor ook heel veel jeugd die er moeite mee heeft maar die komen niet naar de les. Die schamen zich wat helemaal niet nodig is.” Harrie heeft zijn zaakje best goed voor elkaar met ook een eigen bedrijf. Bij een nieuwe klant vraagt hij altijd aan zijn boekhouder of hij de rekeningen stuurt. Harrie: “Ik zou het fijn vinden als ik dat helemaal zelf kan doen. Dat is mijn doel. Dat lukt nog niet maar daar wil ik wel naar toe.”

Ook interesse?

Heb je moeite met basisvaardigheden en wil je deze verbeteren? Of ken je iemand die hulp kan gebruiken? Praat erover en neem contact op met het (Digi-)Taalhuis! Of loop binnen bij het (Digi-)Taalhuis-spreekuur bij jou in de buurt.